MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17/12/2014 tarih ve 2014/259-2014/479 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ... İli, ... İlçesi, 575 ada, 4 ve 5 parsel sayılı taşınmaz üzerinde davalı lehine 49 yıl süreyle irtifak hakkı tesis edildiğini, taraflar arasında düzenlenen taahhüt senedinde, irtifak hakkına konu taşınmaz üzerindeki tesislerin işletilmesinden davalının elde edeceği hasılatın brüt gelirinin 3 yıl için %2"si, müteakip yıllar için %5"i tutarında kâr payının bilanço yılını takip eden Mayıs ayı içinde Defterdarlığa ödeneceğinin, aksi halde 6183 sayılı Kanuna göre tahsil edileceğinin düzenlendiğini, sözleşmeye ve ... 3. Sulh Hukuk Mahkemesinin kararına göre kâr payı hesaplamasına elde edilen faiz gelirinin de katılması gerekirken davalının bu geliri kâr payı hesaplamasına dahil etmediğini, bu yolla 6.916,40 TL eksik ana para ödemesi yapıldığını, sözleşmeye göre 6183 sayılı Kanuna göre gecikme zammı da hesaplanacağından gecikme zammı tutarının da 11.417,88 TL"ye baliğ olduğunu, bu durumun 03.12.2008 tarihinde davalıya tebliğine rağmen bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek 6.916,40 TL kâr payı, 11.417,88 TL gecikme zammı olmak üzere 18.334,28 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, yargılama sırasında talep edilen faiz türünü avans faizi olarak değiştirmiştir.
Davalı vekili, istenen faiz gelirinin irtifak hakkına konu taşınmaz üzerindeki otel ve tamamlayıcı tesislerin işletilmesinden kaynaklanmadığını, vergi denetimlerinde otel işletmesiyle ilgili olmayan faiz gelirlerinin kâr payı hesabının dışında olduğunun kabul edildiğini, 6183 sayılı Kanuna göre gecikme zammı istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulü ile 6.916,40 TL kâr payının dava tarihinden itibaren işleyecek değişken oranda yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 11.417,88 TL gecikme zammının da davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.