MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI : 2012/296-2013/502

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı vekili tarafından istenilmekle; taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz eden davacı vekili Av. F.. E..geldi. Aleyhine temyiz olunan davalı asil S.. A.. ile vekili Av. H.. T.. geldi. Gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli gün ve saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; taraflar arasındaki evlilik birliği devam ederken Aralık 2008 tarihinde müvekkilinin banka hesabındaki mevduatını 50.000 TL"lik devlet güvencesinden yararlanmak amacıyla dağıtmak ve riski minimuma indirmek amacıyla müşterisi bulunduğu aynı banka şubesinde, eşi ve oğlu adına açacağı banka hesaplarına aktarmak istemesi ve bu amaçla eşi tarafından geniş yetkiler içeren vekaletname verilmesi üzerine, eşi ve oğlu adına açtırdığı hesaplara eşit tutarlar halinde yatırdığını, birkaç ay sonra bankacılık krizi endişesinin güncelliğini kaybetmesi nedeniyle tekrar kendi hesabına aktarıp tek hesapta topladığını, 3 yıl sonra boşanma davası nedeniyle davalının evlilikteki güvene dayalı işlemleri inkar ederek hesabındaki paranın boşaltıldığı iddiasıyla ihtar göndermesi üzerine ihtirazi kayıtla davalı hesabına yatırılan 200.493.52 TL"nin ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davanın haksız, mesnetsiz ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, iddiaların yersiz, gerçek dışı, çelişkili ve hayatın olağan akışına ters olduğunu, davacının vekaletten azledildikten sonra kendi hesabına para aktardığını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; hükme esas alınan bilirkişi raporu ve celp edilen banka kayıtları ve ibraz edilen dekontlara göre davacının kendi hesabından çekip davalı ve dava dışı oğlu adına açılmış hesaplara para aktardığını, daha sonra davalı eşinin hesabında 03.03.2009 tarihinde (eşinin vekili olarak) bu parayı 200.493,52 TL olarak kendi hesabına geri aktardığını, davalının bu paranın kendisine ait olduğunu iddia etmekle birlikte ispat edecek delil sunmadığını gerekçe göstererek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü davalı vekili temyiz etmektedir.
Somut olayda; davacı kendi hesabından bir miktar parayı çekip davalı ve dava dışı oğlu Can"ın adlarına açtığı hesaba aktardığını, daha sonra davalının verdiği vekaletle davalı hesabına aktardığı parayı tekrar kendi hesabına aktardığını boşanma davası açıldıktan sonra ise davalı tarafından kendisinden istenen parayı tekrar ihtirazi kayıtla davacıya ödediğini ileri sürerek tahsilini talep etmiştir.
Davacının bu paraları gerçekte ekonomik kriz ve bankacılık krizi nedeniyle mevduata yönelik devlet güvencesinden yararlanmak için davacının hesabına yatırdığı iddiası ahlaka aykırı olduğu gibi "Kimse kendi muvazaasına dayanarak talepte bulunamaz" kuralına da aykırılık teşkil etmektedir.
Bu nedenlerle ve halen evlilik birliği sürerken, devlet güvencesinde olan limitin üzerindeki paranın davalı hesabına yatırılması ile bir miktar paranın davalıya bağışlandığının kabulü gerekirken, yazılı gerekçe ve yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine,ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.