Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/14588 Esas 2016/4939 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminat ve iştirak nafakası miktarları ile yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden, davalı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi, tazminatlar, tedbir ve iştirak nafakaları yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 14.03.2016 günü tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmedi. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının tüm, davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Toplanan delilerden davalı erkeğin sık sık alkol aldığı kazancını özel hobileri için harcayarak ve boş zamanlarını arkadaşları ile geçirerek birlik görevlerini ihmal ettiği, eşini aşağıladığı, hakaret ettiği, davacı kadının ise eşine hakaret ettiği, eşinin ailesini tehdit ettiği, anne babasının evlilik birliğine müdahalesine tepkisiz kaldığı, birlik görevlerini yerine getirmediği, “erkeğin ilgisiz olduğunu, onu terk edeceğini, genç güzel olduğunu iyi bir evlilik yapabileceğini söylediği anlaşılmaktadır. Bu durumda, boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tazminata karar verilemez (TMK m. 174/1-2). Durum böyleyken; mahkemece davalı erkeğin daha ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 14.03.2016 (Pzt.)