Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/409 Esas 2020/4218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı borçludan olan alacağı nedeniyle başlatılan icra takibi neticesinde 1/4 payı borçlu adına kayıtlı olan gayrimenkul üzerine iki ayrı takip dosyasından haciz konulduğunu, hacizli payın cebri icra marifetiyle satışı sonucu elde edilen bedel, tüm alacaklıların alacağını karşılamayınca sıra cetveli tanzimi yoluna gidildiğini, cetvelde 1. sırada yer verilen ve haciz tarihi itibariyle 8.575,00 TL alacağı bulunan davalı ... müdürlüğünün alacağının 92.567,74 TL olarak kabul edilerek tüm satış bedelinin bu alacaklıya ödenmesine karar verildiğini, 8.575,00 TL"lik bir haczin aradan geçen 2 yıllık süre zarfında 92.567,74 TL"ye ulaşmasının mümkün olmadığını, davalı alacaklının alacağının 8.575,00 TL ve yasal faizleri dışındaki kısmının varlığına itiraz ettiklerini ileri sürerek, davalının gerçek alacak miktarının tespiti ile sıra cetvelinin yasaya uygun olarak tanzimini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, haciz bildirisinden önce alacağın taksitlendirildiğini, süresinde ödenmeyen taksit tutarları kadar bildirim yapıldığını ancak borçlu taahhütlerini ihlal ettiğinden alacak miktarının taksitlendirme öncesi duruma döndüğünü savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yargılama neticesinde, bedeli paylaşıma konu taşınmazın tapu takyidatlarında davalının 8.575,00 TL miktarlı haczi dışında başkaca haciz uygulamasının görünmediği, bu nedenle bu miktar dışındaki bakiye alacağın ilk haciz uygulaması üzerinden talep edilemeyeceği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına,, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.