Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15450 Esas 2018/14717 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15450
Karar No: 2018/14717
Karar Tarihi: 20.11.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/15450 Esas 2018/14717 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi         2016/15450 E.  ,  2018/14717 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet
    TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
    TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Düzeltilerek onama

    Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Sanık ...’ın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, sanık ...’ın ise kovuşturma aşamasında müştekinin zararını tek başına gidermesi nedeniyle suçu kabul etmeyen sanık ...’ın etkin pişmanlığından söz edilemeyeceğinden uygulama yeri olmayan TCK’nın 168. maddesi uyarınca cezasından indirim yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 20.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.