Esas No : 2013/6328
Karar No : 2014/129
Tebliğname No : YE - 2013/394239

Kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından hükümlü M.. Y.."ın, 765 sayılı TCK’nun 448, 51/1 ve 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddeleri gereğince 18 yıl ağır hapis, 1 yıl hapis ve 260.000-TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair, Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.1995 tarihli ve 1995/25 esas, 1995/147 sayılı kararının infazı sırasında adı geçen hükümlünün 23.12.2000 tarihinde koşullu salıverilmesini müteakip ancak bihakkın tahliye tarihi dolmadan işlediği kasıtlı bir suçtan mahkum edilmesi üzerine şartla tahliyesinin geri alınmasına ve ikinci suç tarihi ile bihakkın tahliye tarihi arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin, aynı Mahkemenin 28.02.2003 tarihli ve 2003/79 müteferrik sayılı kararını takiben şartla tahliyesinin geri alınmasına esas ikinci işlediği suça ilişkin mahkumiyet kararı kesinleşmeyip infazda tereddüt oluştuğundan bu konuda karar verilmesinin talep edilmesi üzerine, hükümlünün cezasının infazının durdurulmasına ve tahliyesine dair, aynı mahkemenin 13.02.2006 tarihli ve 2006/103 müteferrik sayılı kararını müteakip şartla tahliyesinin geri alınmasına esas ikinci suça ilişkin mahkumiyet kararının kesinleşmesi üzerine infaza devam edilip edilmeyeceğine ilişkin yeniden karar verilmesinin talep edilmesi üzerine, infazın durdurulmasına ilişkin kararın kaldırılmasına ve cezanın aynen infazına ilişkin, aynı Mahkemenin 04.10.2010 tarihli ve 2010/759 D.İş sayılı kararına karşı hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulü ile aynen infaza ilişkin kararın kaldırılmasına dair, aynı Mahkemenin 19.06.2013 tarihli ve 2013/397 D.İş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İnfaza ilişkin hususların kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilerek yapılan incelemede,
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1.Ceza Dairesinin 16.05.2013 tarihli ve 2013/2286 esas, 2013/3883 sayılı kararında da belirtildiği üzere, kesinleşen hükümler nedeniyle şartla tahliye kararı verilmesi halinde şartla tahliyenin geri alınması koşullarının 765 sayılı TCK"nun 17. maddesi veya 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un 107/12. maddesine göre değerlendirilmesi gerektiğinden, Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesi’nce hükümlünün 23.11.1995 tarihli ve 1995/25 esas, 1995/147 sayılı kararları gereğince almış olduğu cezanın ağır hapis ve şartla tahliyesinin geri alınmasına neden olan Taşköprü Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21.03.2001 tarihli ve 2001/19 esas, 2011/92 sayılı kararı ile almış olduğu cezasının hapis cezası olduğu, 4616 sayılı Kanun’un 1/4. maddesi gereğinceşartla tahliyenin geri alınması mümkün olmadığından bahisle hükümlünün itirazın kabulü ile aynen infaz kararının kaldırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden cihetle, Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2013 tarihli ve 2013/397 değişik iş sayılı kararının bozulması gerektiğinden söz edilerek Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 04.12.2013 gün ve 94660652-105-37-8986-2013-18176/73454 sayılı yazılı istemlerine müsteniden anılan kararın 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi gereğince kanun yararına bozulmasına ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.12.2013 tarih 394239 sayılı tebliğnamesine bağlı dosyası Dairemize gönderilmekle okundu; gereği konuşulup düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA
I) Olay :
Kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından hükümlü M.. Y..’ın Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.1995 gün 1995/25-147 sayılı kararıyla aldığı 18 yıl ağır hapis, 1 yıl hapis ve 260.000-TL ağır para cezasının infazı sırasında 23.12.2000 tarihinde aynı mahkemenin koşullu salıverme kararıyla şartla tahliye edildiği, koşullu salıverildikten sonra işlediği 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan dolayı 21.03.2001 tarihinde Taşköprü Asliye Ceza Mahkemesince 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK"nun 81/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 gün hapis ve 145.030.600-TL ağır para cezası ile cezalandırıldığı, ayrıca önceki mahkumiyeti sebebiyle koşullu salıverilme ile bihakkın tahliye tarihi arasında geçen sürede kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle bu sürenin geri alınması yönünde karar kesinleştiğinde ilgili mahkemeye yazı yazılmasına karar verildiği, bu karar üzerine Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2003 tarihli ve 2003/79 Müt. sayılı kararı ile şartla tahliye kararının geri alınmasına, ikinci suç tarihi olan 02.02.2001 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 12.01.2014 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına karar verildiği, geri alınan bu sürenin infazı sırasında 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı TCK’nun yürürlüğe girmesi üzerine, Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06.07.2005 tarihli ve 2005/1798 Müt. sayılı kararı ile uyarlama yargılaması sonucu yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin verilen karardan sonra, Taşköprü Asliye Ceza Mahkemesi’nin uyarlama yargılaması sonucu verilen kararının kesinleşmemesi nedeniyle Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesi"nin 13.02.2006 tarihli ve 2006/103 Müt. sayılı kararı ile hükümlü hakkındaki infazın durdurulmasına ve tahliyesine karar verildiği, Taşköprü Asliye Ceza Mahkemesi’nce uyarlama yargılaması sonucu verilen ek kararın kesinleşmesi üzerine de, aynı mahkemenin 13.02.2006 tarih ve 2006/103 Müt. sayılı infazın durdurulmasına dair kararın kaldırılmasına, 02.02.2001-12.01.2014 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesi’nce verilen 04.10.2010 tarihli ve 2010/759 D.İş sayılı karara hükümlü tarafından itiraz edilmesi üzerine, itirazın kabulüne, 04.10.2010 tarih 2010/759 D.İş sayılı kararın kaldırılmasına, hükümlünün 23.12.2010 tarihinden itibaren şartla tahliyesine dair Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2013 tarihli ve 2013/397 D.İş sayılı kararının bozulması istemiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yasa yararına bozma isteminde bulunulduğu anlaşılmaktadır.
II) Kanun yararına bozma istemine ilişkin uyuşmazlığın kapsamı:
Hükümlü M.. Y..’ın kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından koşullu salıverildikten sonra, denetim süresi içerisinde işlediği 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hürriyeti bağlayıcı cezaya mahkum edilmesi nedeniyle koşullu salıverilmenin geri alınıp alınmayacağı noktasında toplanmaktadır.
III) Hukuksal değerlendirme;
Gerek 22.12.2000 günlü resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 4616 sayılı "23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıverilmeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun" ile gerekse bu yasanın bazı maddelerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptali üzerine aynı tarihte yeniden düzenlenerek 28 Mayıs 2002 günlü resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve daha lehe olan 4758 sayılı "23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıverilmeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanunda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun”a göre;
A- madde 2: "... veya şahsi hürriyeti bağlayıcı cezaya mahkum edilenlerin ya da aldıkları ceza herhangi bir nedenle şahsi hürriyeti bağlayıcı cezaya dönüştürülenlerin tabi oldukları infaz hükümlerine göre çekmeleri gereken toplam cezalarından on yıl indirilir. İndirim, verilen her bir ceza için ayrı ayrı değil, toplam ceza üzerinden bir defaya mahsus yapılır. Ancak bir kişinin muhtelif suçlarından dolayı cezaları ayrı ayrı tarihlerde verilmiş olsa bile, bu cezaların toplamı üzerinden yapılacak indirim on yılı geçemez."
B- Yine gerek Anayasa Mahkemesince iptal edilen 4616 sayılı yasanın 1/4-2 maddesinde ve gerekse 4758 sayılı yasanın 1/4-2 maddesindeki “Erteleme konusu suçun dava zamanaşımı süresi içinde bu suç ile aynı cins veya daha ağır şahsi hürriyeti bağlayıcı cezayı gerektiren bir suç işlendiğinde, erteleme konusu suçtan dolayı da dava açılır veya daha önce açılmış bulunan davaya devam edilerek hüküm verilir. Bu süre, erteleme konusu suç ile aynı cins veya daha ağır şahsi hürriyeti bağlayıcı cezayı gerektiren bir suç işlenmeksizin geçirildiğinde, ertelemeden yararlanan hakkında kamu davası açılmaz..." şeklindeki düzenlemedeki -aynı cins suç- kavramını 765 sayılı TCK’nun da yer alan kabahat ve cürüm şeklindeki suç ayrımına göre anlamak gerekir. 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun da kabahat ve cürüm ayırımı kaldırılmış, ağır hapis, hapis ve hafif hapis şeklindeki düzenlemeye son verilerek, süresi ne olursa olsun tüm hürriyeti bağlayıcı cezalar - hapis- olarak nitelendirilmiştir.
Nitekim Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/12. maddesinde "koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi..." şeklindeki düzenlemede konu açıklığa kavuşturulmuştur.
Sonuçta, bihakkın tahliye süresi içinde işlenen ikinci suçun para cezası gerektiren suç dışında hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç olması, birinci suçtan dolayı verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasını gerektirecektir.
Olayımızda koşullu salıverilme kararının geri alınmasını gerektiren ikinci suç tarihi 23 Nisan 1999’dan sonra olup, geri alma kararı da bu tarihten sonra olduğundan geri alınan süre ile ilgili olarak gerek 4616 sayılı yasa ve gerekse bu yasanın bazı maddelerinin Anayasa Mahkemesince iptali üzerine aynı konuda yeniden düzenlenen 4758 sayılı yasadaki çekilmesi gereken cezadan 10 yıllık indirimden yararlanılamaz.
Bu durumda Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesince hükümlünün itirazının reddine karar verilmesi gerekirken itirazın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden, yasaya aykırı bulunan Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2013 tarih ve 2013/397 değişik iş sayılı kararının bozulması yoluna gidilmiştir.
IV) Sonuç ve Karar:
Bu nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden, Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2013 tarih, 2013/397 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (TEVDİİNE), 22/01/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.