Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/10912 Esas 2019/12636 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 43/1, 52/2, 53/1, 2, 3. maddeler uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılan firmanın muhasebe işlemlerini yapan ... Muhasebe firmasında çalıştığı, şirketin temsile yetkilisi olan katılan ...’nın sanığa ayrıca 13.12.1996 yılında Tekirdağ 3. Noterliğinde ticari işletmenin resmi işlemlerini yapmak üzere özel vekaletname çıkarttırdığı, bu yetkiye dayanarak sanığın vergi SSK prim, stopaj ve KDV borçlarını ödemesi gerekirken ödemeleri yapmayarak uhdesine geçirdiği, vergi borçlarını gizlemeye yönelik vergi dairesine ait borcu yoktur yazısını sahte olarak oluşturduğu, özel belgede sahtecilik suçuna ilişkin Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/94 E. 2010/374 K. 03.06.2010 tarihli kararı ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, kararın 15.10.2010 tarihinde kesinleştiği, sanığın bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 2014/24253 E. 2015/1008 K. sayılı ilamı ile sanığın “zincirleme nitelikli güveni kötüye kullanma” suçundan mahkumiyeti yerine şikayetin süresinde olmaması nedeniyle düşme kararı verilmesi nedeniyle bozma kararı verildiği, bozma kararı doğrultusunda Mahkeme tarafından yargılama yapıldığı, sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamına alınmış olup, CMK’nın 253. maddesinin 3. fıkrasının son cümlesine 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun"un 26"ncı maddesiyle “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresinin eklendiği, ancak suçun uzlaştırma kapsamında olmayan özel belgede sahtecilik suçu ile birlikte işlenmiş olduğu, her iki suçun mağdurunun katılan şirket yetkilileri olması nedeniyle uzlaştırma kapsamında değerlendirilemeyeceği, dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.