Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8612 Esas 2015/5673 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/8612
Karar No: 2015/5673
Karar Tarihi: 15.04.2015

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/8612 Esas 2015/5673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık, cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmaması eksikliği sebebiyle bozma kararı verilmemiştir. Delillerin tahlil ve takdiri sonucunda hükümler, savunma esaslarına uygun biçimde verilmiştir. Bu nedenle sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilmiş ve hükümler onanmıştır. Kararda tespit edilen kanun maddeleri ise TCK’nın 53. ve 6545 sayılı Kanun’dur. TCK’nın 53. maddesi, hak yoksunluğunu ve infaz aşamasındaki yaptırımları düzenlerken, 6545 sayılı Kanun ise cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik getirmektedir.

14. Ceza Dairesi 2014/8612 E. , 2015/5673 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi (Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlardan sanık hakkında hapis cezaları verildiği halde TCK.nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı Kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının, mahkûmiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infaz aşamasında nazara alınması gerekeceğinden bu eksiklik bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 15.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.