Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/20982 Esas 2014/12407 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20982
Karar No: 2014/12407
Karar Tarihi: 25.03.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/20982 Esas 2014/12407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 3. Ceza Dairesi, Yatağan Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümden bahsediyor. Hüküm temyiz edilmiş ve yapılacak incelemeler sonucu bazı itirazların reddedilmesi kararlaştırılmış. Ancak, sanık lehine haksız tahrik hükümleri uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde hüküm verilmiş ve mükerrir olan sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin süresi belirlenmiş. Bu nedenle, kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmış ve 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca yeniden yargılama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK’nin 29., 58/7. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2013/20982 E. , 2014/12407 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2012/99882
MAHKEMESİ : Yatağan Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/12/2011
NUMARASI : 2011/246 (E) ve 2011/520 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1)Ayrıntıları Yargıtay CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 esas ve 2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, müştekinin, sanığın ve tanıkların anlatımları ile ilk haksız saldırının hangisi tarafından yapılıp, kavgayı kimin başlattığının kesin bir biçimde saptanamadığı hallerde gerek Ceza Genel Kurulunun gerek, Özel Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği bu halden sanığın yararlandırılması gerektiğinden; mahkemenin kabulü de dikkate alındığında; sanık lehine 5237 Sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
2) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 25.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.