MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali, tehdit (2 kez)
HÜKÜM : Mahkûmiyet, temyiz isteminin reddi


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
5271 sayılı CMK.nın 42/1. maddesi gereğince ve eski hale getirme taleplerinin birlikte yapılması halinde, eski hale getirme talebini değerlendirme yetkisi Yargıtaya ait olduğundan, mahkemece verilen eski hale getirme ve temyiz isteminin reddine dair 31.10.2014 tarihli Ek Karar hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde bulunduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
CMK.nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri gereğince hükümlerde başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve başvuru şeklinin açıkça gösterilmesi gerektiği, aksi halde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07.11.2006 gün ve 2006/6-213 Esas, 2006/229 sayılı Kararında açıklandığı üzere; aynı Kanunun 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedenlerinin oluşacağı, sanığın yokluğunda verilen 21.05.2014 günlü hükümde ise "... hükmün tebliğinden itibaren 7 gün içinde, Cumhuriyet Savcılığından hükmün açıklanmasından itibaren 1 ay içersinde ..." denilmek sûretiyle sanık yönünden kanun yoluna başvuru süresinde karışıklığa yol açılması nedeniyle, aynı Kanunun 40 ve devamı maddelerine göre temyiz süresinin geçirilmesinde sanığın kusurunun bulunmadığı ve eski hale getirme nedeninin oluştuğu bu nedenle hükmün kesinleşmediği anlaşıldığından, sanık müdafiin 14.07.2014 tarihli dilekçesinin eski hale getirme yoluyla süresinde yapılmış temyiz başvurusu olarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 15.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.