Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/1278 Esas 2019/4388 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanık hakkında Elmalı Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2015/550 esas 2017/130 karar sayılı kararı ile genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçundan 3000 TL adli para cezası verildiği, sanık müdafiince yapılan istinaf başvurusu üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi"nin incelemeye konu edilen kararıyla suçun vasfı değiştirilerek, TCK"nın 106/2-a maddesi uyarınca silahla tehdit suçundan verilen hapis cezasının, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 3000 TL adli para cezasına indirildiği ve sanık hakkında kurulan hükümde suç vasfının değişmesi nedeniyle hükmün temyizi kabil olduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar kaldırılmak suretiyle dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ile gerekçe içeriğine göre ve CMK"nın 288/1. maddesindeki “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır.” ve aynı Kanun maddesinin 2. fıkrasındaki “Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” şeklinde düzenleme gözetilerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihinin, 5271 sayılı Kanunun 231/8. maddesinin yürürlüğe girme tarihi olan 28.06.2014"ten önce olması nedeniyle, CMK’nın 231.maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında; “sanığın mevcut sabıka kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilamın mevcut olduğu” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle, CMK’nın 231.maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5271 sayılı CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.