MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13/04/2015 tarih ve 2014/379-2015/109 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; 21.05.2008 tarih 58/180 nolu, 21.05.2008 tarih 58/179 nolu, 22.05.2008 tarih 58/179 nolu AİTM münferit araç uygunluk belgelerinin davalılar tarafından sahte düzenlendiğini, müvekkiline ait marka kaşesinin sahte olarak belgeler üzerine yazıldığını, 58/180 nolu 23.05.2008 tarihli belgenin bulunduğunu ve bu belgenin gerçek olduğunu, davalıların bu şekilde aynı numara ile ve sahte şekilde belgeler düzenlediğini, müvekkiline ait markaya tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek, marka hakkına tecavüzün durdurulmasına ve 8.260,00 TL maddi tazminat ile 41.300,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; davaya konu bu belgelerin müvekkilleri tarafından düzenlenmediğini, imzaların müvekkillerine ait olmadığını, müvekkillerinin olayın mağduru olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; dava konusu eylemin davalılar tarafından gerçekleştirilmiş olduğu ve davalıların eyleminin marka hakkına tecavüz oluşturduğu, gerekçesiyle marka hakkına tecavüzün önlenmesine, 7.000,00 TL maddi tazminat ile 7.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirindeki bir isabetsizlik bulunmasına ve TSE Ürün Belgelendirme Yönergesinin 10.2 maddesindeki 2 ve 5 katı tazminatların bağlayıcı olmayacağına ancak karar verilen 2 katı tazminatın KHK"nın 67/1 maddesi uyarınca uygun bir tazminat olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin tüm temyiz itrazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 751,04 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına, 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.