MAHKEMESİ : Akçaabat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/10/2013
NUMARASI : 2011/132-2013/322

Davacı M.. H.. vekili Avukat tarafından, davalı A.. H.. aleyhine 30/03/2011 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 02/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar Verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, özel kanuna dayalı olarak yapılan yersiz ödemenin davalıdan tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalıya 2828 sayılı Kanun kapsamında özürlü evde bakım hizmeti karşılığı olarak fazladan ödeme yapıldığı tespit edildiğinden, yersiz olarak ödenen tutarın davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece, 12/07/2013 tarih ve 6495 sayılı Kanun"un 73. maddesiyle 2022 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 3. madde dikkate alınarak konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkemenin gerekçesine esas aldığı 6495 sayılı "Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 73. maddesi ile; 2022 sayılı Yasa"da değişiklik yapılmıştır. Eldeki davanın konusu ise 2828 sayılı "Sosyal Hizmetler Kanunu"nun Ek 7. maddesine göre yapılan ödemelere ilişkindir. Dolayısıyla dava konusuz kalmış değildir. Davacı Hazine vekilince ilgili yasal düzenlemenin hatalı yorumlanarak davanın bu düzenleme nedeniyle konusuz kaldığının beyan edilmesi davalı lehine usuli kazanılmış hak teşkil etmeyecektir.
Şu durumda, uyuşmazlığın esası incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA 05/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.