Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/32478 Esas 2015/3543 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 8 - 2014/92871
MAHKEMESİ : Ceylanpınar Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/09/2009 - 25/12/2013
NUMARASI : 2012/339 (E) ve 2013/314 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 09.09.2009 tarihli, 2009/20-425 sayılı hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay 2. Ceza Dairesi"nin 26.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesi"nin iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan 25.12.2013 tarihli hüküm hukuken geçersiz olup, katılan vekilinin mühür bozma suçundan 09.09.2009 tarihinde verilen, 20-425 sayılı karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 25.12.2013 gün, 339-314 sayılı hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Katılan kurumun 21.01.2013 tarihli cevabi yazısına göre kaçak elektrik kullanım bedelinin ilk iki taksidini ödediği anlaşılan sanığın, ödediği tutarın bilirkişi tarafından vergiler ve cezalar hariç gerçek kurum zararını karşıladığını anlaşılması karşısında; katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında istem gibi CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 24.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.