3. Ceza Dairesi 2019/14412 E. , 2020/2526 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyete dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, yakalanması üzerine 29.09.2015 tarihli duruşmada bildirdiği adresine gerekçeli karar tebliğ edilmeden, bildirdiği adresinden farklı bir numaraya ait olan mernis adresinde doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre 23.02.2016 tarihinde tebliğ edildiği, bu nedenle tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık üzerine atılı kasten yaralama eylemini 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan bıçak ile gerçekleştirdiği halde, TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca verilen temel cezasının TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca artırılmasına karar verilmemesi suretiyle sanığa eksik ceza tayin edilmesi,
2) Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydındaki ilamda, suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK"nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu uyarınca mahkumiyetine karar verildiği, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253/1. madde hükmü uyarınca, dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı, bu nedenle dolandırıcılık suçu yönünden uzlaşma yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Adli emanetin 2012/148 sırasında kayıtlı suçta kullanılan bıçak ile ilgili olarak TCK"nin 54. maddesi gereğince bir karar verilmemesi,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5) Mahkumiyetine karar verilen sanığa, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usul Hakkındaki Kanun’un 106. maddesindeki terkin sınırının üzerinde kalan yargılama giderlerinin 5271 sayılı CMK"nin 325/1. maddesi gereğince yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yargılama giderinin kamu üzerinde bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.