Taksirle yaralama - suç üstlenme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4057 Esas 2018/2182 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, suç üstlenme
Hüküm : TCK"nın 89/4 maddesi gereğince mahkumiyet TCK"nın 38/1 delaletiyle 270/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama ve suç üstlenme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I)Sanık hakkında taksirle yaralama suçu bakımından verilen hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde,
Katılanların soruşturma aşamasında sanıkla uzlaşmak istemediklerini beyan etmeleri karşısında tebliğnamedeki 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı yasa ile değişik CMK"nın 254/1 maddesi gereğince uzlaştırma işlemlerinin uzlaştırma bürosu ve mahkemesince yapılması gerektiğinden bahisle bozma öneren 2 numaralı görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye, katılanlar vekilinin ise cezanın az olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
(II)Sanık hakkında suç üstlenme suçu bakımından verilen hükme yönelik yapılan temyiz taleplerinin incelemesine gelince,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın herhangi bir nedene dayanmayan, katılanlar vekilinin ise cezanın az olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 16.11.2015 tarih 2015/2801 esas, 2015/17981 karar sayılı ilamıyla sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan fazla uzaklaşmak suretiyle belirlenmesi bozma konusu yapılmış olmasına rağmen, bozmayı hükümsüz kılacak şekilde sanık hakkında aynı cezanın hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.