Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/5447 Esas 2015/5632 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5447
Karar No: 2015/5632
Karar Tarihi: 14.04.2015

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/5447 Esas 2015/5632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, çocuğun basit cinsel istismarı suçuyla ilgili bir davada verilmiştir. İlk derece mahkemesinde mağdurenin henüz 15 yaşını doldurmadığı ve fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişmediği kabul edilerek sanık mahkum edilmiştir. Ancak temyiz incelemesi sırasında yapılan değerlendirmeler sonucunda mağdurenin beyanıyla sanığın eyleminin farklı zamanlarda gerçekleştiği anlaşılmıştır. Adli Tıp kurulundan alınan rapor, mağdurenin cinsel istismar suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişmediğini belirtmesine rağmen raporun yetersiz olduğu düşünülmüştür. Bu nedenle mağdurenin yeniden rapor alınması gerekmektedir. Bu eksik inceleme nedeniyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri yapılamadığından hüküm bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise 6545 sayılı Kanunun 21. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesidir. 6545 sayılı Kanun, cinsel istismar suçları için daha sert cezalar öngörmektedir. 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi ise Adalet Bakanlığı'na, askerî mahkemelere veya idari mahkemelere ait kararların temyiz edilmesi için belirli şartları tanımlamaktadır.

14. Ceza Dairesi 2013/5447 E. , 2015/5632 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece mağdurenin eylemlerin işlendiği tarihte onbeş yaşını doldurmayıp fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişmediği kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de; mağdurenin 12.11.2009 tarihli anlatımında eylemlerin gerçekleştiği tarihe ilişkin olarak, ...’in eylemini anlatımdan 1-1,5 ay önce gerçekleştirdiğini beyan etmesi, ...’in de zaman konusundaki bu ifadeyi desteklemesi, yine sanık ...’un eylemlerinin ise son 1 ay içinde gerçekleştiğini belirtmesi karşısında, mağdurenin nüfus kaydına göre belirtilen tarihler itibariyle onbeş yaşını doldurduğu ve soruşturma evresinde Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Sağlık Kurulundan alınan 03.06.2010 tarihli raporda ""Cinsel istismar suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişmediği"" belirtilmiş ise de “WISCR zekâ testinde zekâ bölümü kat sayısının 70 olduğu, kendi yaş grubunda sınırda zekâ" olduğu ile ""Olayda iradesini etkileyen bir nedenin de bulunmadığının"" belirtilmesi ve mağdurede herhangi bir akıl hastalığı veya zayıflığı olduğuna ilişkin bir tespit bulunmaması karşısında, anılan rapor içeriği itibariyle yetersiz olduğundan, mağdurenin Adli Tıp Kurumunun ilgili ihtisas kuruluna sevkedilerek suç tarihi itibarıyla, akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, varsa bu durumun hekim olmayanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği, tespit edilen zekâ durumunun kendisine yönelik cinsel istismar eyleminin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğine etkisi bulunup bulunmadığı, eyleme beden veya ruh bakımından mukavemete muktedir olup olmadığı hususlarında yeniden rapor alınmasından sonra sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.