Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zara verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/3357 Esas 2015/3524 Karar Sayılı İlamı

T.C.
Tebliğname No : 2 - 2012/170832
MAHKEMESİ : İstanbul 31. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/12/2011
NUMARASI : 2011/492 (E) ve 2011/644 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zara verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemenin, 5237 sayılı TCK"nın 143 ve 116/4. maddelerini uygulama gerekçeleri, oluşa ve dosya içeriğine uygun olduğundan, tebliğnamedeki bir nolu bozma düşüncesine, hükümlerde "Sanıklara verilen cezadan başkaca kanuni ya da takdiri arttırma veya eksiltme yapılmasına takdiren yer olmadığına" karar verilmiş olması ile Mahkemenin aynı Yasa"nın 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nın 231. maddelerini uygulamama ve cezaları alt sınırdan uzaklaşarak belirleme gerekçeleri karşısında; tebliğnamedeki iki nolu bozma düşüncesine katılınmamış, mala zarar verme suçundan kaynaklanan zararın kovuşturma aşamasında giderilmesine rağmen soruşturma aşamasında giderilmiş gibi 5237 sayılı TCK"nın 168/2 maddesi yerine 168/1 maddesi uygulanarak eksik ceza belirlenmesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık E.. A.."nun adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas olan ilamlardan en ağır cezayı içeren ilamın 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınması gerekirken iki ilamın birlikte tekerrüre esas alınması,
2-Sanıkların önceden işledikleri suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suç işlemeleri nedeniyle haklarında kurulan mahkumiyet kararlarında; 5237 sayılı TCK"nın 58/7 maddesi uyarınca sanıklar hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, cezanın infazından sonra 5"er yıl denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına hükmedilerek infazın kısıtlanması,

3-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden müştereken tahsiline karar verildiği gibi aynı Yasa"nın 324/4 maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, toplam 3,90 TL tutarındaki yargılama giderinin sanıklardan müştereken tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 1-"Sanık E.. A.."nun Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2008/466 E, 2009/121 K sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına ilişkin kısmın çıkarılmasına, 2-Hüküm fıkrasında bulunan "Sanıklar hakkında ayrıca mükerrer olmaları nedeniyle cezanın infazından sonra 5"er yıl denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılmasına, 3-“Yargılama giderinin sanıklardan müştereken tahsiline” ilişkin bölümünün çıkartılarak, yerine “sanıkların payına düşen yargılama giderinin inceleme tarihi itibariyle 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan (20,00 TL"den) daha az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına"" karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.