Mahkeme : BİSMİL Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : Mahkumiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanıklar hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1)Sanık ... 05.11.2014 tarihli dilekçesinde müdafii atanmasını talep ettiği halde, sanık ...’a müdafii tayin edilmeden yargılamaya devam edilip karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre;
2)Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinde 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olan 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı uygulanıp karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerekirken belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
3)Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Sanıklar hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanıklar bu suçu daha önce işledikleri suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirlerinin infazı sırasında işlemiş değillerse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanıklar hakkında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına",
b) Sanıklar bu suçu, daha önce işledikleri suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemişler ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde eksik araştırma ile karar verilmesi,
4) Cezaevinde hükümlü olarak bulunan sanıkların alınan idrar örneklerinde yapılan analizler neticesinde THC-11-COOH çıkması nedeniyle sanıkların eylemlerinin TCK"nın 191/1. maddesinde yer alan "Uyuşturucu madde kullanma" ve TCK"nın 297/1. cümlesinde belirtilen "İnfaz kurumuna yasak eşya sokma" suçlarını oluşturacağı, TCK"nın 44. maddesinde öngörülen fikri içtima kuralı ile TCK"nın 297. maddesinin 1. cümlesi gereğince TCK"nın 191/1. maddesi uyarınca hüküm kurulup, TCK"nın 297. maddesinin son cümlesi uyarınca cezanın yarı oranında artırılması yerine infaz kurumuna yasak eşya sokma suçundan beraat kararı verilerek sanıkların eylemlerinin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma"" suçu oluşturduğu gerekçesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
5)Sanıklara verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca 24 eşit taksitte her ay ödenmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtarı belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
6) Yapılan yargılama neticesinde sanıkların sonuç olarak 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verildiği halde, hapis cezasının kanuni sonucu olan TCK’nın 53/1,2,3 maddesinin uygulanmasına da karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre CMK"nın 306. maddesi uyarınca hakkındaki hükmü kesinleşen sanıklar ... ve ...’a sirayetine, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 24.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.