Danıştay 10. Daire 1994/951 Esas 1995/3921 Karar Sayılı İlamı

Daire : ONUNCU DAİRE
Karar Yılı : 1995
Karar No : 3921
Esas Yılı : 1994
Esas No : 951
Karar Tarihi : 02/10/995

DEVİR NEDENİYLE GERİ ALINAN İÇKİLİ YER RUHSATININ GEÇERLİLİĞİNİ YİTİRMEDİĞİ TEKRAR İÇKİLİ YER İŞLETMEK İSTEYEN İLGİLİNİN YASAL PROSEDÜRÜ TAMAMLANMASI KAT MALİKLERİ KURULUNUN MUVAFAKATINI ALMASI GEREKTİĞİ HK.
Davacının kendisine ait İçkili Müzikli Lokanta Açma Ruhsatı, işletmekte olduğu işyerini 16.10.1992 tarihinde Bar olarak işletilmek üzere başkasına devretmesi üzerine davalı idarece geri alınmıştır.
Devralan kişinin ruhsat başvurusundan sonra 1.12.1992 tarihli dilekçesiyle ruhsat almaktan vazgeçtiğini bildirmesi üzerine, davacı işyerini yeniden devralarak, daha önce geri alınan işyeri açma ruhsatının geri verilmesini istemiştir.
Davalı idarece, içkili lokantanın şekil ve vasfının değiştiği, "içkili Yerlere Verilecek İzinlerde Gözönünde Bulundurulacak Esasları Gösterir Yönetmelik"'in 12. maddesi gereğince kat malikleri kurulunun yeniden muvafakatının alınması halinde başvurunun inceleneceği belirtilerek istem reddedilmiştir.
Davacı tarafından anılan işlemin iptali istemiyle açılan dava sonunda; ... İdare Mahkemesince, dava dosyasının incelenmesinden Bar olarak işletilmek üzere devralınan işyerinde tadilatlar yapıldığının, işyerine ilişkin önceki ruhsatın iptal edildiğinin, bu haliyle de davacının işyerleriyle mülkiyet hakkı dışında ilişkisinin kalmadığının anlaşıldığı, ilgili yönetmelik gereği yeniden kat maliklerinin muvafakatının gerektiği yolundaki işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı, önceki ruhsatının iptal edilmediği, devir nedeniyle idareye geri verilip, yeniden devir alınması sebebiyle geri istenildiği, işyerinin şekil ve vasfının değiştiğine ilişkin bir bilirkişi incelemesi de yaptırılmadığı iddiasıyla anılan mahkemenin … tarih ve … sayılı kararının temyizen incelenip bozulmasını istemektedir.
2577 sayılı Yasa'nın 17. maddesi'nin 2. fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi kabul edilmeyerek işin esasına geçildi.
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 3622 sayılı Kanun ile değişik 49.maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Bozulması istenen karar, usul ve hukuka uygun olup dilekçede ileri sürülen temyiz sebepleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile bozulması istenen kararın onanmasına karar verildi.