Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/8043 Esas 2015/10922 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Erzurum 1. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/06/2015
NUMARASI : 2015/126-2015/210

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava itirazın kaldırılması ve kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı 19/01/2015 tarihinde tahliye istekli olarak başlatmış olduğu icra takibi ile ödenmediğini iddia ettiği 08/01/2012 ila 19/01/2015 tarihleri arası kira bedelleri toplamı 5.400.-TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiş, davalı kiracıya ödeme emrinin tebliğ edilmesi üzerine, davalı tarafından icra takibine itiraz edilmesi sebebiyle davacı icra mahkemesinden itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur. Davalı, icra takibine vaki itirazında; taraflar arasında düzenlenen davaya ve icra takibine dayanak 01/08/2008 başlangıç tarihli, bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesinin varlığına karşı çıkmamış sözleşmeye konu kiralananı 01/08/2011 yılına kadar kullandığını ve bu tarihte boşalttığını, kira bedellerini ödediğini, borcunun bulunmadığını, takibin haksız yapıldığını beyan etmiş, yargılamada itirazlarını aynen tekrar etmiştir.
Davalı kiracı, kira boçlarının ödendiğini, kiralananın tahliye edilerek davacı kiralayana boş olarak teslim edilerek, anahtar tesliminin gerçekleştiğini yazılı belge ile ispat etmek zorundadır. Bu hususlarda davalı İ.İ.K"nun 269/c maddesinde yazılı belge ile kiralananı 01/08/2011 tarihinde davacıya boş olarak teslim ettiğini kanıtlayamadığından kira sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden olan kira bedelini ödeme borcu devam etmektedir. Bu durumda kira ilişkisi ve icra takibine konu kira miktarı kesinleşmiş olduğundan mahkemece itirazın kaldırılmasına ve tahliyeye karar verilmesi gerekirken, uyuşmazlığın çözümünün yargılamayı gerektirdiğinden bahisle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle Bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.