Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/48297 Esas 2019/4321 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Tehdit fiili, kişinin ruh dinginliğini bozan, iç huzurunu, bilinç ve irade özgürlüğünü ihlal eden bir olgudur. Fiilin mağdur üzerinde ciddi bir korku yaratabilmesi açısından sonuç almaya objektif olarak elverişli, yeterli ve uygun olması gerekir. Ayrıca tehdidin somut olayda muhatap üzerinde etkili olması şart değildir. Bu nedenle çok istisnayi ve dosyadaki olaylara göre mağdurun korkup korkmadığının araştırılması gerekmez.
Tehdit suçunun manevi öğesi genel kasttan ibaret olup suçun yasal tanımındaki unsurlarının bilerek ve istenerek işlenmesini ifade eder. Olayda tasarlamanın varlığı aranmadığı gibi, saikin de önemi yoktur.
Kavga ve tartışma sırasında haksız bir fiilin kendisinde husule getirdiği şiddetli öfke ve elemin (gazabın) failin iradesini etkileyen bir etken olarak kusur yeteneğinde meydana getirdiği azalma nedeniyle koşulları varsa ancak yasal indirim nedeni olarak kabul edilebilmesi olanaklı ise de, önceden ilke boyutunda kastı kaldıran ve suçun oluşumunu engelleyen bir husus olarak kabulü mümkün değildir.
Bu açıklamalar ışığında, olay günü sanığın, mağdura söylediği kabul edilen "seni öldürürüm, buradan senin ancak cesedin çıkar" şeklindeki sözlerin, objektif olarak korkutucu nitelikte bulunması nedeniyle suçun oluşacağı gözetilmeden yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle sanığın beraatine karar verilmesi,
2-Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hüküm açısından;
O yer Cumhuriyet savcısı"nın temyizinin suç vasfına yönelik olduğunun belirlenmesi karşısında; Müştekinin yaralanmasına ilişkin dosya içerisinde bulunan 08.06.2012 tarihli Adli Tıp Raporu ile yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceğinin tespit edilmesi karşısında; eylemin TCK"nın 86/1. maddesinde düzenlenen yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanunun 86/2. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı ve o yer Cumhuriyet savcısı"nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.