Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12413 Esas 2021/2602 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12413
Karar No: 2021/2602
Karar Tarihi: 15.03.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12413 Esas 2021/2602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine karar verdi. Temyiz istemine ilişkin ek karar katılan vekili tarafından temyiz edildi ve karar onandı. Mahkemede TCK'nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyetlere karar verildiği belirtildi. Anayasa Mahkemesinin yayınladığı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, 2000 TL'ye kadar adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri halen uygulanmaktadır. 3000 TL'ye kadar para cezalarının kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2019/12413 E. , 2021/2602 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyetlerine

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazetede yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 19.04.2016 tarihinde TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca doğrudan verilen 3000TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de olmayıp, katılan vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin Bolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2016 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, verilen red kararının isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.