MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı (2 kez)
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten mahkûmiyet


İlk derece mahkemesince verilip re"sen de temyize tâbi hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mağdure Dilek"e karşı işlediği çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten kurulan hükmün incelenmesinde,
Sanığın eylemlerini 5237 sayılı TCK.nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından, ayrıca sanık hakkında mağdure Dilek’e karşı işlediği çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten uygulama yapılırken TCK.nın 61. maddesine aykırı olacak şekilde teşebbüse ilişkin 35. madde 103/3. maddeden önce uygulanmış ise de sonuç ceza değişmediğinden anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiriler dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle re’sen de temyize tâbi hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdure Faika"ya yönelik işlediği çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Sanığın eylemlerini 5237 sayılı TCK.nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Süreli hapis cezasını gerektiren suçtan dolayı TCK.nın 61. maddesi hükümlerine göre belirlenen sonuç cezanın, aynı maddenin yedinci bendi gereğince 30 yıldan fazla olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki ""33 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinden sonra gelmek üzere ""Ancak TCK.nın 61/7. maddesi uyarınca ceza miktarı 30 yılı aşamayacağından sanığın neticeten 30 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle re"sen de temyize tâbi hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.