Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/5812 Esas 2015/780 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5812
Karar No: 2015/780
Karar Tarihi: 20.01.2015

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/5812 Esas 2015/780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçu nedeniyle sanık hüküm giymiştir. Ancak, suç tarihi itibariyle cezanın alt sınırının yükseltilmesi nedeniyle mahkemenin eksik ceza tayini yaptığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanmaması isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Kararda, sanığın temyiz itirazları reddedilirken, 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hakların cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, bu kısım yasaya aykırı olduğundan hüküm bozulmuş ve yerine \"5237 sayılı TCK\"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" ibaresi eklenerek düzeltilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi
- 5904 sayılı Kanun'un 23. madd

11. Ceza Dairesi 2013/5812 E. , 2015/780 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

213 sayılı VUK’nun 359. maddesinin (a) fıkrasındaki cezanın alt sınırının, 03.07.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanunun 23. maddesiyle yapılan değişiklikle 18 ay"a yükseltilmiş olması karşısında, suç tarihi itibariyle anılan maddede öngörülen hapis cezasının asgari haddinin "on sekiz ay" olduğu gözetilmeden eksik ceza tayini, tekerrüre esas sabıka kaydı bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanmaması isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine, maddede sayılan diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmolunan 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine "5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri eleştiri dşıında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2015 gününde oybirliğinle karar verildi.