Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17408 Esas 2014/10038 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17408
Karar No: 2014/10038
Karar Tarihi: 21.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17408 Esas 2014/10038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2013/17408 E. ve 2014/10038 K. sayılı kararda, sanığın banka veya kredi kartlarını kötüye kullanması suçundan dolayı hüküm giydiği belirtildi. Ancak, temel cezanın belirlenmesinde hapis cezasının alt sınırından tayin edildiği halde adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırından uzaklaşıldığına ve sanığın hak mahrumiyetinin gerektiği hallerde dikkate alınmadığına işaret edildi. Bu hususların, yasaya aykırı olmakla birlikte yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen hatalar olduğu ve düzeltilebileceği ifade edildi. Kararda ayrıca, TCK'nın 245/1, 43, 52/2 ve 62. maddeleri ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi hakkında detaylı açıklamalar yapılmıştır.

8. Ceza Dairesi 2013/17408 E. , 2014/10038 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ve müdafiinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1- Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nun 245/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 100 günün 5 güne, TCK.nun 43. maddesi uyarınca yapılan 1/4 artırımla elde edilen 125 günün 6 güne, TCK.nun 62. maddesi uyarınca elde edilen 104 günün 5 güne, mahkemenin takdirine uygun olarak TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 2.080 TL adli para cezasının 100 TL"ye indirilmesi ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.