Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17615 Esas 2014/10034 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17615
Karar No: 2014/10034
Karar Tarihi: 21.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17615 Esas 2014/10034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılana ait kredi kartını hukuka aykırı olarak ele geçirerek birden fazla alışveriş yapmıştır. Mahkeme, sanığın suçunun gereğinin yerinde takdir edileceğine karar vermiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 3. fıkrası gereği sanığın, kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından ve vesayet/kayyımlık gibi hizmetlerde bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar, diğer haklarından ise cezanın infazı tamamlanana kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak, kararın bu bölümü yasaya aykırı olduğundan düzeltilerek onanmıştır. Suç Banka veya Kredi Kartlarının Kötüye Kullanılması olup, kanun maddeleri TCK'nun 43. ve 53. maddeleridir.

8. Ceza Dairesi 2013/17615 E. , 2014/10034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılana ait kredi kartını hukuka aykırı olarak ele geçiren sanığın bu eylemi ile ilgili olarak gereğinin mahallinde takdir ve ifası mümkün görülmüş; kredi kartıyla değişik zamanlarda birden fazla alışveriş yapan sanık hakkında TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.