Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17478 Esas 2014/10033 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17478
Karar No: 2014/10033
Karar Tarihi: 21.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17478 Esas 2014/10033 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın banka veya kredi kartlarını kötüye kullanması ve hırsızlık suçlarından dolayı hükümlü olduğu belirtilmiştir. Ancak mahkeme, sanığın cezasının infazı esnasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca belirli haklarının kısıtlanması gerektiği konusunda doğru bir karar vermediğinden, kararın düzeltilerek onanmasına hükmetmiştir. Bu maddeye göre, sanığın kendisi veya altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlık hizmetinde bulunmaktan dolayı koşullu salıverme tarihine kadar belirli haklarından yoksun bırakılması gerekmektedir. Aksi takdirde, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümler kabul edilerek sanık üzerindeki bütün hakları korunacaktır.

8. Ceza Dairesi 2013/17478 E. , 2014/10033 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.