MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür (TMK m. 6). Davacı kadın; düğünde 20 adet toplamda 350 gr ağırlığında 22 ayar altın bilezik, 30 gr ağırlığında 14 ayar set, 2 adet 14 ayar kelepçe bilezik ve 42 adet çeyrek altın takıldığını, ziynet eşyalarının davalı tarafından eve hırsız girebileceği ve evde muhafaza etmenin zor olacağı bahanesiyle alındığını ve iade edilmediğini, cevaba cevap dilekçesi ile de elinden alındığını belirttiği altınlar ile erkeğin annesine araç alındığını belirterek, ziynetlerin aynen iadesi olmadığı takdirde ziynetlerin toplam bedeli olarak şimdilik 43.070,00 TL’nin iadesini talep etmiştir. Davalı erkek ise altınları hiç almadığını kadında olduğunu ve evden ayrılırken yanında götürdüğünü savunmuştur. İlk derece mahkemesince ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, davacı tarafın istinaf kanun yolu inceleme talebi üzerine, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi esastan red kararı vermiştir. Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararının davacı kadın tarafından temyizi ile Yargıtay 3.HD. 30.05.2019 tarihli kararında davacı kadının tanık beyanlarıın iddiaları ile örtüşür mahiyette olmasına rağmen neden itibar edilmediğinin gerekçede tartışılmadığı ve eksik inceleme ile hüküm kurulduğu gerekçesi ile karar bozulmuştur. Bozma kararına uyan mahkemece yine sübut bulmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Ancak, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre davacı kadının ziynet eşyalarının güvenlik gerekçesi ile elinden alınarak kendisine iade edilmediğini tanık beyanlarıyla ispatladığı anlaşılmaktadır. Davacı kadının ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oy birliğiyle karar verildi. 11.11.2021 (Per.)