MAHKEMESİ : MARMARİS 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2011/461-2013/384

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar vekilince yasal süre içerisinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 12.05.2015 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz edenler vekili Avukat ile temyiz edilen davacı M.. Ş.. geldiler, davetiye tebliğine rağmen diğer temyiz eden davalı H.. A.. vekili Avukat gelmedi yokluğunda duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekilin ve asilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, paydaşlar arasında ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, imar uygulaması sonucu paydaş oldukları 216 ada 1 parsel sayılı taşınmazın tamamının davalılar tarafından etrafının duvar ile çevrilerek otel bahçesi olarak kullanıldığını, kendi payını kullanamadığını ileri sürerek son 5 yıl için toplam 60.000,00 TL ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hacı Ali, imar uygulaması ile paydaş durumuna geldiklerini, davacının payına bir müdahale olmadığını, ecrimisil koşullarının oluşmadığını belirtip davanın reddini savunmuş, diğer davalılar davaya yanıt vermemişlerdir.
Mahkemece, ortaklığın giderilmesi davasının açılması ile intifadan men koşulunun gerçekleştiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; imar öncesi 170 sayılı parselin davalılar adına, 171 sayılı parselin ise davacının yanında davalılardan Osman ve Hacı Ali ile dava dışı üçüncü kişiler adına kayıtlı iken Marmaris Belediye Encümeninin 5.11.2002 tarihli 676 sayılı kararı ile İmar Kanunu"nun 18. maddesi uyarınca yapılan şuyulandırma sonucu 216 ada 1 parsel sayılı taşınmazın davacı ve davalılar adına 11.6.2003 tarihinde tescil edildiği, çekişme konusu 1 nolu imar parselinin etrafının duvar ve tel örgü ile çevrildiği, taşınmazın otel ve müştemilatları ile bahçe bölümünün bütün halinde davalılar tarafından kullanılırken 5.1.2011 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile üçüncü kişilere kiralandığı, davacının taşınmazda kullandığı bölüm bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, davalılardan Haci Ali tarafından diğer paydaşlar aleyhine çekişme konusu imar parselindeki ortaklığın giderilmesi için 10.8.2004 tarihinde açılan davanın kabulüne karar verildiği ve kararın derecattan geçerek 28.9.2012 tarihinde kesinleştiğide sabittir.
Mahkemece, dava tarihinden geriye doğru 5 yıl süre için ecrimisile karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere; gerek öğretide ve gerekse yargısal uygulamalarda ifade edildiği gibi ecrimisil, diğer bir deyişle haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup, 08.03.1950 tarihli 22/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında; fuzuli işgalin tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği, niteliği itibarı ile haksız bir eylem sayılması gerektiği, haksız işgal nedeniyle oluşan zararın tazmin edilmesi gerekeceği vurgulanmıştır. Ecrimisil, haksız işgal nedeniyle tazminat olarak nitelendirilen özel bir zarar giderim biçimi olması nedeniyle, en azı kira geliri karşılığı zarardır. Bu nedenle, haksız işgalden doğan normal kullanma sonucu eskime şeklinde oluşan ve kullanmadan kaynaklanan olumlu zarar ile malik ya da zilyedin yoksun kaldığı fayda (olumsuz zarar) ecrimisilin kapsamını belirler. Haksız işgal, haksız eylem niteliğindedir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 25.02.2004 günlü ve 2004/1-120-96 sayılı kararı)
Hemen belirtilmelidir ki, ecrimisil hesabı uzmanlık gerektiren bir husus olup, taşınmazın niteliğine uygun bilirkişi marifetiyle keşif ve inceleme yapılarak ve taleple bağlı kalınarak haksız işgal tazminatı miktarı belirlenmelidir. Alınan bilirkişi raporu, somut bilgi ve belgeye dayanmalı, tarafların ve hakimin denetimine açık, değerlendirmenin gerekçelerinin bilimsel verilere ve 6100 sayılı HMK"nın 266 vd. maddelerine uygun olmalıdır.
Bu nedenle, özellikle tarım arazilerinin haksız kullanımı nedeniyle ürün esasına göre talep varsa, bu konudaki resmi veriler, taşınmazın bulunduğu bölgede ekilen tarım ürünlerinin neler olduğu tarım il veya ilçe müdürlüğünden sorulmalı, ekildiği bildirilen ürünlerin ecrimisil talep edilen yıllara göre birim fiyatları ve dekara verim değerleri, hal müdürlüğünden ilgili dönem için getirtilmeli, bölgede münavebeli ekim yapılıp yapılmadığı, taşınmazın nadasa bırakılıp bırakılmadığı tespit edilmelidir.
Arsa ve binalarda ise kira esasına göre talep varsa, taraflardan emsal kira sözleşmeleri istenmeli, gerekirse benzer nitelikli yerlerin işgal tarihindeki kira bedelleri araştırılıp, varsa emsal kira sözleşmeleri de getirtilmeli, dava konusu taşınmaz ile emsalin somut karşılaştırması yapılmalı, üstün veya eksik tarafları belirlenmelidir.
İlke olarak, kira geliri üzerinden ecrimisil belirlenmesinde, taşınmazın dava konusu ilk dönemde mevcut haliyle serbest şartlarda getirebileceği kira parası, emsal kira sözleşmeleri ile karşılaştırılarak, taşınmazın büyüklüğü, niteliği ve çevre özellikleri de nazara alınarak yöredeki rayiçe göre belirlenir. Sonraki dönemler için ecrimisil değeri ise ilk dönem için belirlenen miktara ÜFE artış oranının tamamının yansıtılması suretiyle bulunacak miktardan az olmamak üzere takdir edilir.
Somut olaya gelince; davacı, kira esasına göre belirlenecek ecrimisilin hüküm altına alınmasını istediği halde hükme esas alınan bilirkişi raporunda ecrimisilin nasıl hesaplandığı belirsiz olup soyut ifadeler içermektedir. Ayrıca dava tarihine göre belirlenen ecrimisil bedeli üzerinden geriye doğru uyarlama yapılmıştır.
Hâl böyle olunca; yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda yapılacak araştırma ve inceleme sonucunda ilk dönem için kira geliri üzerinden belirlenecek ecrimisil miktarına sonraki yıllar için ÜFE oranında artırım yapılmak suretiyle hesaplanacak miktardan az olmamak koşuluyla bulunacak ecrimisile hükmetmek gerekirken, emsal incelenmeden soyut ifadelerle düzenlenmiş bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması isabetsizdir.
Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 31.12.2014 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz edenler vekili için 1.100.00.-TL. duruşma vekâlet ücretinin temyiz edilenden alınmasına, 12.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.