11. Ceza Dairesi Esas No: 2013/4205 Karar No: 2015/740 Karar Tarihi: 19.01.2015
Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/4205 Esas 2015/740 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir şirketin 2006 ve 2007 yılı defter ve belgelerinin istendiği ancak sanığın bunları ibraz etmek yerine muhasebecisinde olduğu iddiasında bulunduğunu belirtiyor. Sanık, defter ve belgelerin kendisine teslim edilebilmesi için ihtarname çektiğini ancak cevap olarak defter ve belgelerin muhasebeciye teslim edildiğini öne sürüyor. Mahkeme, defter ve belgelerin ibrazından kaçınılması durumunda usulüne uygun tebligatın aranmayacağı konusunda Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına atıf yaparak sanığın bu savunmasının kabul edilemez olduğuna karar veriyor. Vergi Usul Kanunu'nun suç tarihi itibariyle 5728 sayılı yasayla değişik 359/a-2. maddesindeki suçun alt sınır cezasının 1 yıl olduğu göz önünde bulundurulmadığı için mahkumiyet kararı bozuluyor. Kararda geçen kanun maddeleri Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.
11. Ceza Dairesi 2013/4205 E. , 2015/740 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın, şirketine ait 2006 ve 2007 yılı defter ve belgelerinin 22.09.2008 tarihinde istendiği, sanığın defter ve belgelerin muhasebecisi..."de olduğunu savunduğu, defter ve belgelerin kendisine tevdii için..."e suç tarihinden sonra 23.10.2008 tarihinde ihtarname çektiği, ancak..."in ihtarnameye cevabında defter ve belgeleri sanığa teslim ettiğini belirtmesi karşısında; defter ve belgelerin ibrazından kaçınılması durumunda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.11.1999 gün ve 1999/11-273/288 sayılı kararında da açıklandığı gibi usulüne uygun tebligatın aranmayacağı cihetle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Vergi Usul Kanununun suç tarihi itibariyle 5728 sayılı Yasayla değişik 359/a-2. maddesindeki suçun cezasının alt sınırının 1 yıl olduğunun gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.