MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2010/1300-2013/213

Davacılar M.. R.. vd. vekili Avukat tarafından, davalılar H.. T..Gazetecilik ve Matbaacılık A.Ş. adına T.. C.. vdl. aleyhine 22/09/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyizleri yönünden;
a)Dava; basın yolu ile kişilik haklarına haksız saldırı hukuksal nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacıları; H..t.. gazetesinin 12/09/2010 tarihli nüshasında 1 sayfada davalılardan C.. D.. tarafından yazılan "Rektör ÖSYM heyetini dövdürdü” başlıklı haber ile 14. sayfada “kopyayı araştırmaya gittiler dayak yediler” başlıklı haberlerde kişilik haklarına haksız şekilde saldırıda bulunulduğunu belirterek, gazetenin sorumlu yazı işleri müdürü olan İ.. D.. da davalı gösterilmek suretiyle manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır. Yargılama sırasında Davacı Üniversite rektörlüğü tüm istemlerinden feragat etmiş, diger davacı N.. İ.. ise maddi tazminat isteminden feragat etmiş, manevi tazminat istemini ise 20.000,00 TL"ye düşürmüştür.
Davalılar vekili, davalılar T.. C.. ve İ.. D.. yönünden husumet itirazında bulunarak davanın reddine karar verilmesi savunmasında bulunmuştur.
Mahkemece, davacı Üniversite Rektörlüğü yönünden davanın feragat nedeniyle reddine, diger davacı N.. İ.."ın maddi tazminat isteminin feragat nedeniyle reddine, manevi tazminat isteminin ise tüm davalılar yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; karar davalılar tarafından temyiz olunmuştur.
26/06/2004 günlü Resmi Gazete"de yayımlanıp aynı gün yürürlüğe giren 5187 sayılı Basın Yasası"nın 13. maddesi gereğince basılmış eserler yoluyla işlenen fiillerden doğan maddî ve manevi zararlardan dolayı süreli yayınlarda, eser sahibi ile yayın sahibi ve varsa temsilcisi müştereken ve müteselsilen sorumlu olup hukuki sorumlular arasında sorumlu yazı işleri müdürü bulunmamaktadır.
5187 sayılı Basın Yasası"nın 2/c maddesi gereğince süreli yayın niteliğindeki dava konusu haberin yayımlandığı gazetenin sorumlu yazı işleri müdürü olan davalı İ.. D.."a 5187 sayılı Basın Yasası"nın 13. maddesi gereğince husumet yöneltilemeyeceği gözetilerek bu davalı hakkındaki davanın husumet yönünden reddedilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
b)Davacılardan M.. R.. tüm taleplerinden feragat etmesi nedeniyle mahkemece feragat nedeniyle red kararı verilmesine rağmen bu davacı yönünden davalılar lehine vekalet ücreti verilmemesi doğru değildir.
c)Davalılardan T.. C.. husumet itirazında bulunduğuna göre, haber tarihindeki gazete künyesi getirtilip bu davalının sorumlu olup olmadığı araştırılmadan eksik inceleme ile bu davalı yönünden karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2a,b,c) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davalıların öteki temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/11/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece davacılardan M.. R.. tarafından açılan davanın feragat nedeniyle reddine, davacı N.. İ.. tarafından açılan davanın kısmen kabulü ile 15.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Medeni Yasa"nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Dava konusu yayının tarihi, içeriği ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacılardan N.. İ.. yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı fahiştir. Mahkemece daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerektiği düşüncesinde olduğumdan Dairemiz kararının (1) no"lu bendine katılmıyorum.04/11/2014