22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/30114 Karar No: 2020/7244 Karar Tarihi: 18.06.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/30114 Esas 2020/7244 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davalılara gerekçeli kararın 31.03.2016'da tebliğ edildiği ancak biri tarafından temyiz talebinin 19.04.2016, diğeri tarafından ise 02.09.2016 tarihinde yapıldığı belirlenmiştir. Temyiz talepleri süre aşımı sebebiyle reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, temyiz süresinin işlemesi, harç ve giderler, ilgili taraflara iade gibi konular 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 5. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. ve 434. maddeleri açıklanmıştır.
(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/30114 E. , 2020/7244 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
İlk Derece Mahkemesinin karar tarihi itibariyle yürürlükte olan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5. maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren sekiz gün içinde temyiz olunabilir. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hakime havale edildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir. Temyiz süresi içinde temyiz dilekçesi temyiz defterine kaydedilmiş, ancak harç yatırılmamış ise, harç ve temyiz giderlerinin yatırılması için ilgili tarafa 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 434. maddesi gereğince işlem yapılması ve yedi günlük kesin süre verilmesi gerekir. Sekiz günlük süre içinde temyiz edilmeyen temyiz defterine kaydı yapılmayan veya verilen kesin süre içinde temyiz harç ve gideri yatırılmayan kararlar kesinleşmiş olur. Davalı ... Servis ve Dağıtım Ltd. Şti. ve davalı ....’nin temyiz istemleri yönünden yapılan değerlendirmede, gerekçeli karar her iki davalı şirkete de 31.03.2016 tarihinde tebliğ edildiği halde, temyiz süresinin son günü olan 08.04.2016 tarihinden sonra, davalı ... Servis ve Dağıtım Ltd. Şti. Tarafından 19.04.2016; davalı .... tarafından ise 02.09.2016 tarihinde kararın temyiz edildiği anlaşılmış olup temyiz taleplerinin sekiz günlük temyiz süresi geçirildikten sonra yapıldığı anlaşıldığından; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432. maddesi gereğince, süre aşımı sebebiyle davalı şirketler vekillerinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 18/06/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.