Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/20544 Esas 2014/12258 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/20544
Karar No: 2014/12258
Karar Tarihi: 25.03.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/20544 Esas 2014/12258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yaralama suçundan dolayı sanıkların suçlu bulunması ve ceza almalarına karar vermiştir. Ancak, sanıkların avukatlarının aynı kişi olması ve ceza tayininde yanlış bir uygulama yapılmış olması nedenleriyle karar kısmen bozulmuştur. İki sanık için ayrı müdafi atanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3 maddesi gereği velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı TCK'nın 61, 86/1, 86/3-e, 87/2-b-son ve 87/3 maddeleri, 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 38 maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 152. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2013/20544 E. , 2014/12258 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Aynı eylem nedeniyle katılanda hem kemik kırığı, hem de duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesi şeklinde yaralanma meydana gelmiş olmakla, birden fazla nitelikli halin aynı olayda birleşmesi halinde bu hususun 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel ceza tayininde nazara alınması gerektiği, fakat bu durumun iki kere cezanın artırılmasına sebebiyet vermeyeceğinden daha ağır netice olan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/2-b-son maddelerindeki duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesi nedeniyle ceza tayini gerekirken, ayrıca TCK"nin 87/3. maddesinin de uygulanması sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Aralarında menfaat çatışması bulunan sanıklar ... ve ..."ün ayrı müdafiiler tarafından savunulması gerektiği halde, her iki sanığa Baro tarafından aynı avukatın müdafi olarak atanması, aynı avukatın her iki sanık müdafii olarak oturuma katılıp esas hakkında savunma yapması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38 ve 5271 sayılı CMK"nin 152. maddelerine aykırı davranılması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme kısmen uygun BOZULMASINA, 25/03/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.