Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/406 Esas 2018/8991 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK 223/2-e Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin dosya içerisinde yer alan kaza tespit tutanağı ve bilirkişi raporu arasında sanık ve katılanın kusur durumlarına ilişkin çelişki bulunduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; sanığın kusurunun bulunmadığı gerekçesi ile beraatine karar verilirken dayanak kanun maddesinin CMK"nın 223/2-c maddesi yerine aynı kanunun 223/2-e maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "223/2-e" ibaresinin kaldırılarak, yerine "223/2-c" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.