Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 7.568 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine ve temyiz incelemesi sırasında Dairemizce Uyap sistemi üzerinden yapılan incelemeye göre; davacının suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan tutuklandığı, üzerine atılı suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan yapılan yargılama sonunda CMK’nın 250. maddesi ile görevli Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.11.2010 tarih, 2009/127 Esas – 2010/266 sayılı kararı ile beraatine karar verildiği ve beraat kararının 22.11.2010 tarihinde kesinleştiği, davacının tutuklandığı tarihte yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin en geç karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda davacının dava açma süresini geçirdiği, tazminat talebinin dayanağı olan Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/44 Esas – 2014/145 Karar sayılı ceza dava dosyasında davacının beraat ettiği uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan ise tutuklanmadığı dikkate alınarak, davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.