Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4297 Esas 2018/8982 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddine


Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Davanın, davacının tutuklandığı tarihte yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun hükümlerine tabi olduğu dikkate alınmadan, 5271 sayılı CMK’nın 141 vd. maddelerine göre süresinde açılmadığından bahisle reddine karar verilmesinin, gerekçesi itibariyle yanlış, sonucu itibariyle doğru olduğu anlaşılmış, gerekçeli karar başlığında, ""466 sayılı Kanun gereğince tazminat"" olan dava türünün ""Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"", ""17.01.2014"" olan dava tarihinin ise ""08.08.2017"" olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları kabul edilmiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hüküm tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 694 sayılı KHK"nın 144. maddesine göre, tazminat davaları nedeniyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan nispî avukatlık ücreti ödeneceği ancak ödenecek miktarın Tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağı dikkate alınarak, davacı tarafça talep edilen tazminat miktarı gözetilerek davalı lehine 3.600 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, 3.960 TL vekalet ücretine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün vekalet ücretine ilişkin 2. fıkrasının içeriği hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ""Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 694 sayılı KHK"nın 144. maddesi dikkate alınarak 3.600 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ... Hazinesine verilmesine"" cümlesinin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.