... Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 12.06.2014 gün ve 2014-11900/40631 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 23.06.2014 gün ve KYB. 2014/231555 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun, 203/1, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca 3.000.00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun"un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2013 tarihli ve 2013/1 Esas, 2013/1156 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 22/03/2007 tarihli ve 2006/10559 Esas, 2007/4396 sayılı ilamında da belirtildiği gibi 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sadece özgürlüğü bağlayıcı cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesinin mümkün olduğu gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Mahkemenin 18.12.2013 gün ve 2013/1 Esas, 2013/1156 sayılı kararıyla sanık hakkında mühür bozma suçundan TCK"nun 203/1, 62, 52/2 ve 58/6-7. maddelerinin tatbiki ile netice olarak 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilerek, hükmün sonuç kısmında da cezanın tür ve miktarına göre kesin nitelikte olduğunun belirtildiği, ancak sanığın 3.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetinin yanında güvenlik tedbiri niteliğinde olan, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine de karar verildiğinden, hükmün kesin nitelikte olmayıp temyiz yasa yoluna tabi olduğu cihetle, sanığa yasa yolunun türü, süresi, mercii ve müracaat şeklini içeren açıklamalı tebligat da gönderilmediğinden hükmün henüz kesinleşmediği anlaşılmakla, kesinleşmemiş ve olağan yasa yolu olan temyize tabi hükmün kanun yararına bozma yoluyla incelenmesi mümkün olmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulü ile Dairemizin 17.11.2014 gün ve 2014/16335 Esas, 2014/19377 sayılı kararının kaldırılmasına, aynı gerekçe ile kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce bu aşamada yerinde görülmediğinden, istemin CMK’nun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, gerekçeli kararın temyiz yasa yolunun şekli, süresini gösterir açıklamalı tebligat ile sanığa tebliğ işleminin mahallinde yapılmasına, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.