Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3778 Esas 2018/8973 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 4.440,54 TL maddi ve 12.350 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacı vekilinin, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin kendisine tebliği üzerine süresinde verdiği temyize cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa göre katılma yoluyla temyiz isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Davacının gözaltına alınıp tutuklandığı tarihte yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda tazminat davasının dayanağı olan beraat hükmünün içeriğinde, CMK"nın 142/1. ve 232/6. maddelerinde belirtildiği şekilde ayrıntılı olarak tazminat hakkının bulunduğunun, başvuru mercinin ve süresinin hatırlatıldığının anlaşılması karşısında, Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/41 Esas – 2012/45 Karar sayılı ceza dava dosyası celp edilip incelenerek beraat hükmünün kesinleşme şerhli örneğinin davacıya tebliğ edilip edilmediği dolayısıyla davanın CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen üç aylık süre içinde açılıp açılmadığının tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün sair yönleri incelenmeksizin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.