Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/12117 Esas 2018/5962 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/12117
Karar No: 2018/5962

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/12117 Esas 2018/5962 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2015/12117 E.  ,  2018/5962 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili; davalı şirkete ait olup, diğer davalının sevk ve idaresindeki aracın olay tarihinde davacının içerisinde bulunduğu araca çarparak davacının kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğunu, her iki davalının da meydana gelen maddi ve manevi zararlardan müteselsilen sorumlu olduklarını, davacının uğradığı zarara kısmen karşılık olmak amacıyla 3.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 15.03.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekili, dava konusu olayın meydana gelmesinde davalıların kusurunun bulunmadığını, davacının babası ..."in kırmızı ışık ihlali yapması nedeniyle sözkonusu kazanın meydana geldiğini, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep ve beyan etmiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile 1.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 15.03.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Davalılar vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde; 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890.00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu kararda, davacı taraf lehine 1.000,00 TL. manevi tazminata hükmedilmiş olup karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, manevi tazminatın kabul olunan kısmı, davalılar için kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    2- Davacı vekilinin temyiz talebinin incelenemsinde; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin (istemine) REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle,davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde davalılara geri verilmesine 7.6.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.