Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11943 Esas 2018/5957 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni/sürücüsü olduğu aracın davacılar ... ve ...’in kızı, davacılar ... ve ... kardeşi olan yaya ...’e çarparak ölümüne neden olduğunu, müvekkillerinin yoğun acı duyduklarını belirterek ... ve ... için ayrı ayrı 50.000,00 TL, ... ve ... için ayrı ayrı 25.000,00 TL olmak üzere toplam 150.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kusursuz olduğunu ve manevi tazminat talebinin fahiş olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 5.000,00 TL, davacı ... için 5.000,00 TL, davacı ... için 2.000,00 TL, davacı ... için 2.000,00 TL olmak üzere toplam 14.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının
hükme esas alınmasında, ayrıca manevi tazminatın takdirinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesindeki (eski BK 47) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 716,34 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 07.06.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.