Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11901 Esas 2018/5956 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/11901
Karar No: 2018/5956
Karar Tarihi: 07.06.2018

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11901 Esas 2018/5956 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2015/11901 E.  ,  2018/5956 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili, davacıların babası/eşi olan destek Halil’in davalıya trafik sigortalı araçla seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybetmesi ile 10/09/2008 tarihinde meydana gelen tek taraflı trafik kazasında vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak davacı çocukların her biri için 100,00 TL, davacı eş için 300,00 TL olmak üzere toplam 1.000,00 destekten yoksun kalma tazminatın 06.02.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş, ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır.
    Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davanın kabulü ile davacı ... için 65.860,07 TL, ... için 11.891,47 TL, ... için 11.638,94 TL, ... için 9.292,04 TL ... için 9.282,87 TL, ... için 6.377,77 TL ... için 4.665,74 TL, ... için 2.801,98 TL"nin temerrüt tarihi olan 07.02.2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatına ilişkindir. Destekten yoksun kalınacak sürenin, çocuklar için, yaşları, okuldaki eğitim durumları, içinde yaşadıkları sosyal ve ekonomik koşullar değerlendirilerek ayrı ayrı belirlenmesi, ... öğrenim yapacaklar ise, öğrenimlerinin sona erdiği tarih, yapmamakta ise yerleşik ve kabul gören uygulamaya göre, erkek çocukları için 18 yaşın, kız çocukları için 22 yaşın desteğin sona ereceği yaş olarak, desteğin çocuk olması halinde 18 yaşın desteğin başlayacağı yaş olarak kabulü gerekmektedir. Somut olayda; davacı erkek çocukların öğrenci olup olmadığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Bu durumda, mahkemece, davacı erkek çocuklar ..., ..., ..., ... ve ...’in öğrenim görüp görmediğinin tespiti açısından anılan davacıların varsa öğrenci belgelerinin, öğrenci olduğunun tespiti halinde öğreniminin sona erdiğinden söz etmek mümkün olamayacağından öğrenim süresi 25 yaşına kadar devam edeceğinden 25 yaşına kadar babalarından destek göreceği kabul edilmesi, öğrenci olmadıklarının tespiti halinde ise 18 yaşına kadar babalarından destek göreceği kabul edilmesi gerekmektedir. Tüm bu hususlar araştırılarak anılan davacıların destekliğin sona erme yaşı belirlenerek usulü kazanılmış haklara da riayet edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 07/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.