MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili, davalıların sürücü, malik ve trafik sigortacı olduğu aracın yaya haldeki davacıların oğluna çarparak davacıların oğlu ...’ün ölümüne neden olduğunu, müvekillerinin oğullarının desteğinden yoksun kaldığını, manevi zarara uğradıklarını belirterek fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydı ile araç sahibi (işleten) ve sürücü yönünden olay tarihinden, sigorta şirketi yönünden temerrüt tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte şimdilik 2.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini, olay tarihinden itibaren işletilecek faizi ile birlikte anne ve baba adına ayrı ayrı 25.000,00 TL olmak toplam 50.000,00 TL manevi tazminatın araç sahibi(işleten) ve sürücüden müşterek ve müteselsilen tahsilini istemiş, ıslah dilekçesi ile maddi talebini artırmıştır.
Davalı ... vekili ve diğer davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 10.764,11 TL , davacı ... için 9.256,55 TL olmak üzere toplam 20.020,66 TL destekten yoksun kalma tazminatının, davacılar için ayrı ayrı 5.000,00 TL olmak
üzere toplam 10.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline, davacıların davalı ..."e yönelik davalarının reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat isteminden ibarettir. 2918 sayılı ..."nın hükümlerine göre, trafik kaydı "işleteni" kesin olarak gösteren bir karine değilse de, onun kim olduğunu belirleyen güçlü bir kanıt niteliğindedir. Ancak, trafik kaydına rağmen işletenliğin 3. kişi üzerinde bulunmasını engelleyen bir yasa hükmü yoktur.
Aynı Yasa"nın 3. maddesinde, "İşleten: Araç sahibi olan veya mülkiyeti muhafaza kaydıyla satışta alıcı sıfatıyla sicilde kayıtlı görülen veya aracın uzun süreli kiralama, ariyet veya rehin gibi hallerde kiracı, ariyet veya rehin alan kişidir. Ancak, ilgili tarafından başka bir kişinin aracı kendi hesabına ve tehlikesi kendisine ait olmak üzere İşlettiği ve araç üzerinde fiili tasarrufu bulunduğu ispat edilirse, bu kimse işleten sayılır." şeklinde tanımlanmıştır.
Aynı Kanun"un 85. maddesinde ise, "Bir motorlu aracın işletilmesi, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, motorlu aracın bir teşebbüsün unvanı veya işletme adı altında veya bu teşebbüs tarafından kesilen bilet ile işletilmesi halinde, motorlu aracın işleteni ve bağlı olduğu teşebbüsün sahibi, doğan zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar." hükmüne yer verilmiştir.
Aynı Kanun’un 20/d bendinde ise, motorlu araçların satış ve devirlerinin trafik tescil müdürlüklerinde veya noterliklerde yapılacağı öngörülmekte olup, ancak böyle bir satış ve devir işleminin araç üzerindeki mülkiyet hakkını devre elverişli olduğu açıklanmıştır. Bu devrin yöntemince aracın kayıtlı olduğu tescil müdürlüğüne bildirilmemesi yüzünden aracın tescil kaydında bir değişiklik yapılmaması satışa konu aracın mülkiyetinin geçişini engellemez ise de, anılan yasa maddesinde belirtilen türden resmi bir satış ve devir işlemi yapılmaksızın, satış işlemine dayalı olarak işleten sıfatının ve araç üzerindeki mülkiyet hakkının devredildiğinin kabulü mümkün değildir.
Somut olayda davalı ..., aracı kazadan önce haricen dava dışı ..."e sattığını ve teslim ettiğini beyan etmiş, aracın 08.03.2013 kaza tarihinden önce satışına ilişkin resmi bir belge ibraz edememiştir. Yargılama sırasında dinlenen tanık ..., aracı önce kendisinin satın aldığını daha sonra ...’a sattığını, kaza tarihinde aracın malikinin ... olduğunu fakat kayıt maliki olarak davalı ...’in göründüğünü beyan etmiştir. Dosya içerisinde mevcut resmi belgelerden kaza tarihinde aracın davalı ... adına kayıtlı olduğu anlaşılmaktadır. Yapılan yargılama sonunda mahkemece aracın olay tarihinden önce harici sözleşme ile ...’a satılarak devredildiği, ...’ın tasarrufunda iken kazanın meydana geldiği, araç işleteninin davalı ... olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle davalı ... hakkında açılan maddi ve manevi tazminat davasının husumet yönünden reddine karar verilmiştir.
Bu durumda mahkemece, kaza tarihinden önce aracın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 20/d maddesinde öngörülen biçimde devrini gerçekleştirmeyen kaza tarihinde kayden malik görülen araç sahibi davalı ... hakkında, araç sürücüsünün kusurundan kendi kusuru gibi sorumlu olacağı gözetilerek sorumluluğunun bulunduğunu kabul etmek gerekirken, yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmiş olması isabetli değildir.
Kabule göre de;
Davalı ... sadece maddi tazminattan sorumlu olup manevi tazminattan sorumlu değildir. Davalı ... şirketinin yargılama gideri için oranlama yapılarak sorumlu tutulması, maddi tazminatın kabul edilen kısmı üzerinden hesaplanan nispi vekalet ücretinden de diğer davalı ... ile birlikte sorumlu tutulması gerekirken bakiye harç ve yargılama giderinden, maddi tazminatın kabul edilen kısmı üzerinden hesaplanan nispi vekalet ücretinden hiç sorumlu tutulmaması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 07/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.