MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24.09.2014 tarih ve 2014/503-2014/502 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz talep eden (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati haciz talep eden vekili, asıl borçlu ..."a genel kredi sözleşmesi uyarınca krediler verildiğini, karşı tarafların da müşterek borçlu ve müteselsil kefil olduklarını, kredinin ödenmemesi nedeniyle borçlulara hesap kat ihtarı gönderildiğini ancak, borcun ödenmediğini ileri sürerek, 161.707,42 TL alacağa karşılık borçluların menkul ve gayrimenkul malları ile üçüncü şahıslardaki hak ve alacaklarının ihtiyaten haczini talep etmiştir.
Mahkemece iddia ve dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, borcun ipotekle teminat altına alındığı, ipotek paraya çevrilmeden ihtiyati haciz kararı verilemeyeceği, borcun likit olmadığı ve alacağın yargılamayı gerektirdiği gerekçesiyle, talebin reddine, 11/01/2016 tarihli ek kararla da, ihtiyati haciz talep eden vekiline borçlu ..."un verilen kesin süre içerisinde tebligata yarar yurt dışı adresinin bildirilmesi aksi takdirde anılan borçlu yönünden temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılacağı ihtarını bildirir muhtıranın tebliğine rağmen süresi içerisinde muhtıraya cevap verilmediği gerekçesiyle, işbu borçlu yönünden temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
İhtiyati haciz talebinin reddine dair asıl kararı, ihtiyati haciz talep eden vekili temyiz etmiştir.
Talep, ihtiyati haciz istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda özetlenen gerekçe ile talebin reddine karar verilmiştir. Ancak, İİK"nın 257/1. maddesi gereğince rehinle temin edilmemiş ve vadesi gelmiş bir para borcunun alacaklısı borçlunun yedinde veya üçüncü şahısta olan taşınır ve taşınmaz mallarını ve alacaklarıyla diğer haklarını ihtiyaten haczettirebilir. Aynı Yasa"nın 45. maddesi hükmüne göre, rehinle temin edilmiş bir alacağın borçlusu iflasa tabi şahıslardan olsa bile alacaklı, yalnız rehinin paraya çevrilmesi yoluyla takip yapabilir. 6098 sayılı TBK"nın 586. maddesi uyarınca da, kefil, müteselsil kefil sıfatıyla veya bu anlama gelen herhangi bir ifadeyle yükümlülük altına girmeyi kabul etmişse alacaklı, borçluyu takip etmeden veya taşınmaz rehnini paraya çevirmeden kefili takip edebilir. Ancak, bunun için borçlunun, ifada gecikmesi ve ihtarın sonuçsuz kalması veya açıkça ödeme güçsüzlüğü içinde olması gerekir. Belirtilen yasa maddeleri uyarınca ihtiyati hacze karar verilebilmesi için gerekli koşullardan biri de alacağın rehinle temin edilmemiş olmasıdır.
Somut olayda, istem dilekçesine ekli belgelerden de anlaşılacağı üzere, asıl borçlu ... ile ihtiyati haciz talep eden banka arasında imzalanmış bulunan ve aleyhine ihtiyati haciz talep edilenlerin de müşterek borçlu ve müteselsil kefili bulunduğu kredi sözleşmesi çerçevesinde tahakkuk eden alacak tutarları için borçlulara hesap kat ihtarı gönderilmiştir. Hesabın kat edilmesi, genel kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağın muacceliyeti için yeterlidir. Asıl borçluya gönderilen ihtar borçlunun temerrüdünün yanı sıra 6098 sayılı TBK’nın 586"ncı maddesinde öngörülen müteselsil kefilin takibi koşullarının gerçekleşmesi bakımından da gerekli bir unsurdur. Bu itibarla, mahkemece TBK"nın 586. maddesine göre borçluya gönderilen kat ihtarnamesinin sonuçsuz kalması halinde müteselsil kefiller hakkında ihtiyati haciz talep edilebileceği gibi, taşınmaz ipoteğinin müteselsil kefillerin kefaletini değil, asıl borçlunun borcunu teminen tesis edildiği ayrıca, ihtiyati haciz talebi için alacağın varlığı hususunda yaklaşık ispatın yeterli olduğu hususları nazara alınmaksızın, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, ihtiyati haciz talep eden vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın karşı taraf ... yönünden ihtiyati haciz talep eden yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.