Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/3623 Esas 2014/8376 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 1. ASLİYE HUKUK(TÜKETİCİ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/09/2012
NUMARASI : 2011/219-2012/407

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dilekçesi ile; elektrik abonesi olduğu meskeninde kaçak elektrik kullandığından bahisle davalı şirket tarafından aleyhinde kaçak tutanağı düzenlendiğini, oysa kendisinin hiçbir şekilde kaçak kullanımı olmadığını iddia ederek, tahakkuk ettirilen 3.133,10TL"den borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; davacıya ait sayaç ve tesise harici hat çekilmesi suretiyle elektrik kullandığının tespit edilmesi sonucu davaya konu bedelin tahakkuk ettirildiğini, tahakkukun mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; mahallinde yapılan keşif ve keşif sonucu alınan bilirkişi raporuna göre davalı kurum tarafından hazırlanan faturanın EPDK Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"ne uygun olmadığı, dava konusu mekanda kaçak elektrik kullanımına ilişkin herhangi bir tespitin de bulunmadığı, yetersiz kanıt ve tespit nedeniyle davalı kurumun davacıya tahakkuk edebileceği herhangi bir kaçak elektrik kullanım bedeli olamayacağı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda 12.05.2009 tarihli kaçak tespit tutanağına bakıldığında; davacının, tesisinde harici hat olduğunun tespit edildiği, tutanağın altının iki DEDAŞ görevlisi tarafından imzalandığı anlaşılmaktadır. DEDAŞ görevlilerince düzenlenen tutanak, aksi kanıtlanana kadar geçerlidir. Bu tutanağın aksi kanıtlanmadan, tespit tarihinden yaklaşık 10 ay sonra yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ile kaçak enerji kullanımının gerçekleşmediğinin kabulü doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.Başkan