Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3112 Esas 2015/6479 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3112
Karar No: 2015/6479
Karar Tarihi: 28.12.2015

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3112 Esas 2015/6479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 2013 yılında gerçekleşen bir kasten yaralama ve hakaret davasında, sanığın gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği fakat mahsup edilmeyen sürelerin infazda nazara alınması gerektiği kararlaştırılmıştır. Delillerin incelenmesi sonucunda, sanığın kasten yaralama suçu işlediği kabul edilmiş ve cezaları azaltıcı nedenler değerlendirilerek karar verilmiştir. Sanığın hakaret suçuna karşılıklı olarak işlediği kabul edilmiş ve ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesinin TCK’nun 53. maddesinin bölümlerini iptal ettiği belirtilerek, bu kararın yeniden yargılamayı gerektirmediği ve mahkemenin kararında düzeltmeye gidilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK 129/son madde ve 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2015/3112 E. , 2015/6479 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/195868
MAHKEMESİ : Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 06/03/2014, 2013/180 (E) ve 2014/54 (K)
SUÇ : Kasten yaralama, hakaret

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık müdafiinin süresinden sonra gerçekleşen ve hükmolunan ceza miktarı yönünden yerinde görülmeyen duruşmalı inceleme talebinin CMUK"nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş,
2- Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği, ancak mahsubuna karar verilmeyen sürelerin ise infazda nazara alınması mümkün görülmüştür.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık İbrahim R. A."in katılan S.. C.."ı kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanığın katılana yönelik hakaret suçunun karşılıklı olduğu kabul ve takdir kılınarak TCK"nun 129/son maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanın bir sebebe dayanmayan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, meşru müdafaa koşullarının oluştuğuna, tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükmü ile diğer hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 28.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.