Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5223 Esas 2021/2061 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5223
Karar No: 2021/2061
Karar Tarihi: 15.02.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5223 Esas 2021/2061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi kapsamında kalan bir suç işlediğini ancak bu düzenlemenin yürürlükten kaldırıldığını ve yerine 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi geçtiğini belirtti. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ve 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi ile ilgili bir düzenleme yaparak sanık lehine hükümler içerdiğine dikkat çekti. Mahkeme, sanığın durumunun belirlenmesi için yerel mahkemeye uygulama yapma görevi verildiğini belirtti ve bu nedenle kararı bozdu. Kanun maddeleri olarak, mahkeme 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi, 6545 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi, 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. ve 5/2. maddelerini de ele aldı.

7. Ceza Dairesi 2018/5223 E. , 2021/2061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasa"nın 3/5.madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de,
1. Sanığın, tekerrüre esas alınan mahkumiyetine ilişkin Gaziantep 3.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2010/293 Esas,2010/754 Karar sayılı ilamında TCK"nun 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak
yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uzlaştırma hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığı mahkemesinden araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Sanığın tekerrüre esas alınan Gaziantep 3. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2010/293 Esas, 2010/754 Karar sayılı ilamında tehdit ve hakaret suçlarına ilişkin mahkumiyet kararı olduğu halde, hükümde 4926 sayılı Yasaya muhalefet suçu olarak belirtilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.