Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/9225 Esas 2017/266 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9225
Karar No: 2017/266
Karar Tarihi: 19.01.2017

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/9225 Esas 2017/266 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2015/9225 E.  ,  2017/266 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkemece; ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyizi ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) temyiz (kesinlik) sınırını 2080,00 TL olarak değiştirmiştir.
    Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
    İnceleme konusu davada, kısmen kabul edilen ve reddedilen temyiz denetimine konu olan tutarlar yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırını aşmadığından, davacı kurum ve davalı vekillerinin temyiz dilekçelerinin miktar itibariyle kesinlik nedeniyle REDDİNE, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması olanaksızdır.
    Hal böyle olunca, taraflar avukatlarının temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi gerekmektedir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı Kurum avukatının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 19.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.