Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2010 Esas 2016/3990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
...Kooperatifi yönetim kurulunun 05/12/2005 tarih ve 1322 sayılı kararı ile kooperatifin ... Telekom ve il sınırları içerisindeki belediyelerde kooperatif adına işlem yapmak üzere kendisine vekalet verilen sanığa kooperatif hesabından gönderilen avansın harcamalar sonrası bir kısmını iade etmediğinden zimmet suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde mahkumiyet kararı verilmiş ise de;
1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 62. maddesinde yönetim kurulu üyeleri ve kooperatif memurlarının kendi kusurlarından meydana gelen zararlardan sorumlu tutulacağı ve suç teşkil eden eylemlerinden ötürü kamu görevlisi gibi ceza görecekleri belirtilip, aynı Kanununun 58. maddesindeki, ""Anasözleşme, Genel kurula veya Yönetim kuruluna, kooperatifin yönetimini ve temsilini kısmen veya tamamen kooperatif ortağı bulunmaları şart olmayan bir veya birkaç müdüre veya yönetim kurulu üyesine tevdi etmek yetkisini verebilir"" düzenlemesi karşısında, kooperatif ana sözleşmesinin onaylı örneği getirtilerek kooperatife memur atama yetkisinin kime ait olduğu hususunda özel bir hüküm bulunup bulunmadığının irdelenmesi, ana özleşmede öngörülen usulde bir atama yapılıp yapılmadığının araştırılarak kooperatif yönetim kurulu karar defteri ve genel kurul toplantı tutanaklarının da incelenip sanığın yetkili kooperatif memuru statüsünde bulunup bulunmadığı ve bunun sonucunda 1163 sayılı Yasanın 62/3. maddesi uyarınca kamu görevlisi gibi cezalandırılmasının mümkün olup olmadığının belirlenmesinden sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken bu hususlar araştırılmadan eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
TCK"nın 53/1-d maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükümde belirtilen hapis cezasının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.