Özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1393 Esas 2021/600 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1393
Karar No: 2021/600
Karar Tarihi: 25.01.2021

Özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1393 Esas 2021/600 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten, ikinci suçun işlendiği tarihe kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede, özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu tarihten hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yapılan yargılamada, yasaya aykırı bir hüküm verilmiştir. Bu nedenle diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca karar bozulmuştur. Ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca düşürülmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri, CMK'nin 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2020/1393 E. , 2021/600 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 30.03.2012 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 06.04.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 04.04.2007 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talebi bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 25.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.